سبک معاملاتی شما چیست؟
هر معامله گر منحصر به فرد است و سبک خاص خود را خواهد داشت. عامل اصلی در تصمیم گیری شما این است که چقدر می خواهید معامله کنید و تا چه مدت می خواهید هر موقعیت را باز نگه دارید.
برای مثال معامله گران بلندمدت تمایل دارند هر سه ماهه تنها چند موقعیت را به خود اختصاص دهند. آنها آنها را برای ماه ها در یک زمان باز نگه می دارند و به دنبال کسب سود ۱۰٪ یا بیشتر از هر یک هستند.
در همین حال، معامله گران روزانه برعکس هستند. آنها ممکن است هر روز چندین موقعیت را بگیرند و آنها را برای دقیقه ها یا ساعت ها باز نگه دارند. با استفاده از اهرم، هدف آنها کسب سود از حرکات نسبتاً جزئی بازار است.
معاملهگران کوتاهمدت و میانمدت نیز وجود دارند که در این بین قرار میگیرند. یا ممکن است تصمیم بگیرید از ترکیبی از چند سبک مختلف استفاده کنید – همه چیز در مورد یافتن رویکردی است که مناسب شما باشد.
معاملات روزانه | معاملات کوتاه مدت | معاملات میان مدت | معاملات بلند مدت |
چندین موقعیت را در طول روز معامله می کند | در طول هفته چند موقعیت معامله می کند | فقط چند موقعیت در طول ماه می گیرد | در طول سه ماهه فقط چند موقعیت می گیرد |
معاملات معمولی بین دقیقه و ساعت طول می کشد | معاملات معمولی از ۱ روز تا ۱ هفته طول می کشد | معاملات معمولا بین ۲ هفته تا یک ماه طول می کشد | معاملات معمولا بین ۱ تا ۲ سه ماهه به طول می انجامد |
به نظر می رسد از حرکت های کوچک بازار سود می برد | به نظر می رسد از حرکت بازار ۱% تا ۵% سود می برد. | به نظر می رسد از حرکت بازار بین ۵ تا ۱۰ درصد سود می برد. | به نظر می رسد از حرکت های بازار ۱۰ درصد یا بیشتر سود می برد |
معاملات را بر اساس سطوح فنی و اخبار بازار پایه گذاری می کند | معاملات را بر اساس سطوح فنی و اخبار بازار پایه گذاری می کند | معاملات را در دو سطح فنی و تحلیل بنیادی پایه گذاری می کند | معاملات را در دو سطح فنی و تحلیل بنیادی پایه گذاری می کند |
انواع معاملات
علاوه بر تعیین استراتژی شما، سبک معاملاتی شما تعیین می کند که چه نوع معاملاتی را به کار می گیرید.
با سرمایه گذاری سنتی، شما فقط می توانید یک نوع تجارت را باز کنید – خرید دارایی در میان مدت و بلند مدت، و نگه داشتن آن به این امید که برای شما سود به همراه داشته باشد. با محصولات اهرمی مانند CFD، انواع مختلفی وجود دارد که متناسب با سبک های مختلف باشد.
در اینجا، ما قصد داریم به دو نوع اصلی بپردازیم. CFD های استاندارد برای فرصت های کوتاه مدت ایده آل هستند، در حالی که فوروارد ممکن است برای فرصت های بلند مدت بهتر باشد.
CFD های روزانه چیست؟
CFD های روزانه معاملاتی هستند که قرار است برای دوره های کوتاه – از کمتر از یک روز تا چند هفته – باز نگه داشته شوند.
آنها اسپردهای محدودتری نسبت به فوروارد دارند، اما اگر پس از بسته شدن بازارها باز نگه داشته شوند، هزینه تامین مالی یک شبه متحمل خواهند شد.
CFD های روزانه تاریخ انقضا ندارند.
فورواردها چیست؟
مهاجمان برای پست های طولانی تر، از چند هفته تا چند ماه در نظر گرفته شده اند. با فوروارد، تمام هزینه های تامین مالی یک شبه در اسپرد گنجانده می شود. بنابراین اسپرد گسترده تر است، اما شما هیچ گونه تامین مالی یک شبه پرداخت نمی کنید.
شما می توانید بین فورواردهایی که در یک ماه معین منقضی می شوند (فورواردهای ماهانه) یا یک سه ماهه آینده (فورواردهای سه ماهه) یکی را انتخاب کنید.
تفاوت ها در یک نگاه
- گسترش های محکم تر
- بدون تاریخ انقضا
- برای موقعیت هایی که یک شبه نگه داشته می شوند هزینه مالی را متحمل می شوند
- گسترش گسترده تر
- تاریخ انقضای ماهانه / سه ماهه ثابت است
- بدون هزینه تامین مالی یک شبه، زیرا هزینه در قیمت موجود است
استراتژی های بلند مدت
اگر به دنبال کسب بازدهی از چند موقعیت هستید که سود بالایی به همراه دارد، احتمالاً یک معامله گر میان مدت یا بلند مدت هستید. استراتژیهای زیادی وجود دارد که برای معاملهگران بلندمدت مناسب است، اما در اینجا ما روی دو مورد از رایجترین آنها تمرکز میکنیم: معاملات موقعیت و معاملات نوسانی.
معاملات موقعیت چیست؟
معاملات موقعیتی یک استراتژی است که شامل باز کردن تعداد کم معاملات با هدف ارائه سودهای سالم در بلند مدت است. این اساس سرمایه گذاری سنتی را تشکیل می دهد – اما توسط بسیاری از معامله گران اهرمی نیز استفاده می شود.
یک معامله رایج در این استراتژی، خرید سهام شرکتی است که فکر میکنید در ماهها و سالهای آینده رشد خواهد کرد. شما برای مدت طولانی هیچ سودی از این فرصت متوجه نخواهید شد و ممکن است بازدهی ۱۰٪ یا بیشتر را هدف قرار دهید. شکار چنین حاشیه سود گسترده ای می تواند به معنای پذیرش ریسک بیشتر از هر معامله باشد.
البته معامله گران اهرمی می توانند به عنوان بخشی از استراتژی موقعیت خود، بازارهای کوتاه مدت داشته باشند. با این حال، برای انجام این کار، باید دارایی را پیدا کنید که فکر می کنید در یک دوره طولانی مستهلک می شود.
اگر از اهرم به عنوان بخشی از استراتژی معاملاتی موقعیت خود استفاده می کنید، ممکن است از معاملات آتی سه ماهه استفاده کنید. به این ترتیب، نیازی به پرداخت هزینه های تامین مالی یک شبه نخواهید داشت.
همچنین باید اطمینان حاصل کنید که حاشیه کافی در حساب خود برای پوشش هرگونه حرکت نامطلوب در بازار انتخابی خود دارید. وقتی معاملات را برای چنین دورههای طولانی باز نگه میدارید، برخی از اقدامات منفی قیمت محتمل است.
معرفی انواع حساب فارکس و مقایسه آن ها
کارگزاری ها و بروکرهای متعدد زیادی در بازار معاملاتی فارکس وجود دارد که هر کدام حساب های مختلفی را در اختیار تریدر ها و مشتریانشان قرار می دهد تا از طریق این حساب ها، امکانات و ابزارهای مناسب را در اختیار کاربران و تریدرها قرار دهند تا آن ها به راحتی و بدون دردسر بتوانند به بازدهی و سود زیاد دست پیدا کنند. بنابراین یک تریدر تازه کار باید برای عملکرد بهتر در بازار معاملات با انواع حساب های فارکس آشنایی کامل داشته باشد.
- برای ورود به فارکس از این مقاله می توانید کمک بگیرید.
انواع حساب فارکس چیست؟
در بازار فارکس همان طور که دارایی های متعددی برای معامله در بازار وجود دارد حساب های متعددی نیز در آن ایجاد شده است و بروکر ها و کارگزاری های متعددی که در زمینه فارکس خدمت رسانی می کنند این امکان را در اختیار تریدرها قرار داده اند تا بتواند به حساب های مختلفی دست یابند. هرکدام از این حساب ها ویژگی ها و شرایط خاص خودش را دارد بنابراین تریدرها با توجه به هدفی که در بازار فارکس دارند و طبق تجربه شان یکی از انواع حساب های فارکس را در کارگزاری انتخاب کرده و در آن مشغول به معاملات ارزی می شوند. چنین امکانی سبب شده تا تریدرها با انتخاب و آزادی عمل بیشتری در معاملات فارکس حضور داشته باشند. برخی از مهمترین حساب معاملاتی انواع حساب فارکس بدین شرح می باشد:
حساب تمرینی یا حساب دمو
حساب دمو فارکس در واقع نوعی حساب در کارگزاری ها می باشد که تریدرها به واسطه آن می توانند به کسب تجربه و تمرین در معاملات ارزی بپردازد. به این ترتیب که در این حساب ها تریدرها بدون سپرده واقعی می تواند انواع دارایی های معاملاتی به انجام معاملات ارزی بپردازد و توانایی های خودشان را در این زمینه بسنجد. البته در این نوع معاملات تریدر هیچ سود یا ضرری را متحمل نمی شود و فقط با استفاده از آن می تواند به صورت آزمایشی دانش خود را در زمینه معامله در بازار فارکس بسنجد.
حساب معاملاتی یا استاندارد
از دیگر انواع حساب در کارگزاری های حساب واقعی استاندارد می باشد که در این حساب تریدر انواع دارایی های معاملاتی باید طبق تعیین بروکر مبلغی را به عنوان سپرده معاملاتی به بانک مورد تایید کارگزاری واریز کند و از این طریق وارد معاملات فارکس به صورت واقعی شود. با استفاده از این نوع حساب ها تریدر می تواند به مبادله انواع دارایی ها و ارزهای موجود در فارکس بپردازد و در نتیجه هر سود و زیانی که به دست آمد متوجه تریدر خواهد بود. در این نوع حساب ها میزان کمیسیون و ضریب اهرمی که از سوی بروکر ارائه می شود از اهمیت زیادی برخوردار است.
اگر می خواهید بدانید بهترین بروکر فارکس کدام است اینجا کلیک کنید.
حساب ECN فارکس
از دیگر حساب های موجود در بازار فارکس حسابهای ecn می باشد که ازسوی بروکرها برای تریدرها ارائه می شود و انواع مختلفی نیز دارد. در واقع حساب های ecn نوعی از حساب ها هستند که در آن قیمت های مختلف با شفافیت در اختیار فرد قرار می گیرد. به عبارتی در این حساب ها قیمت های مختلف خرید و فروش از سایر منابع جمع آوری شده و به صورت مجموعه ای از قیمت ها در اختیار تردید قرار می گیرد. بنابراین تریدر می تواند در بهترین حالت قیمت خرید یا فروش به انجام معامله بپردازد.
حساب سنت یا آموزشی فارکس
حساب های سنت در واقع نوعی از حساب ها در بروکر ها هستند که تریدر می تواند با مبلغ کم حساب خود را شارژ و وارد بازارهای معاملاتی شود. در این نوع حساب های فارکس به جای آن که حجم معاملات بر حسب دلار انجام شود آن را برحسب سنت اندازه گیری می کنند مثلاً ۱۰ دلار سپرده به معنای هزار سنت می باشد. تریدرهای تازه کار با استفاده از این حساب می توانند به صورت واقعی اما با ریسک کمتر وارد معاملات شده و توانایی و دانش خود را در انجام معاملات بیفزایند.
- برای آموزش نحوه شارژ حساب فارکس اینجا کلیک کنید.
تفاوت حساب نانو و استاندارد در آلپاری چیست؟
برخی از انواع حساب فارکس آلپاری حساب نانو و استاندارد می باشد و در حساب نانو در بروکر آلپاری در واقع نوعی حساب آزمایشی محسوب می شود چرا که می تواند با مبلغ خیلی کمی در بروکر حساب نانو باز کند و وارد معاملات شود. به این معنی که یک تریدر می تواند حتی با یک دلار افتتاح حساب کند چرا که حساب نانو در واقع با سنت می شود و وقتی شما به عنوان مثال ۱۰ دلار وارد حساب می کنید توی حساب هزار سنت نمایش داده می شود. این امر سبب می شود ریسک انجام معاملات پایین بیاید و برای تریدرهای تازه کار که برای اولین بار می خواهند وارد بازار معاملات شوند بسیار مناسب خواهد بود. اما برای تریدرهای حرفه ای و خبره در دنیای فارکس بهتر است که حساب استاندارد باز کنند چرا که در این نوع حساب با معیار دلار اندازه گیری می شود و فرد باید برای افتتاح حساب حداقل ۲۰ دلار به حساب خود واریز کند تا حساب او فعال شده و انواع دارایی های معاملاتی بتواند وارد معاملات شود.
حساب استاندارد فارکس چیست؟
حساب استاندارد فارکس در واقع یکی از رایج ترین و اصلی ترین حساب های ارائه شده توسط بروکر ها و کارگزاری ها می باشد و بیشتر مناسب افراد با تجربه و تریدرهای حرفه ای می باشد. چرا که در این نوع حساب ها میزان سپرده با دلار محاسبه می شود و هر کارگزاری طبق تعرفه و قوانین خود حداقل مبلغی را برای افتتاح حساب تعیین کرده است که به نرخ دلار می باشد. در این حساب ها تریدر بعد از افتتاح حساب می تواند وارد معاملات دارایی ها و ارزهای موجود در بازار شود و در نتیجه میزان سود یا ضرری که از انجام معامله به دست می آید بر عهده تریدر خواهد بود. بنابراین در حساب های استاندارد ضریب اهرمی تعیین شده از سوی بروکر از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.
بهترین حساب فارکس برای مبتدیان کدام است؟
از میان حساب های ارائه شده توسط کارگزاری ها و بروکرها بهترین حساب برای افراد مبتدی و کسانی که به تازگی وارد دنیای معاملاتی فارکس شدهاند حساب دمو یا آزمایشی می باشد. چرا که یک فرد با استفاده از این حساب می تواند بدون هیچ سپرده ای وارد معاملات به صورت واقعی شود و این گونه می تواند عملکرد و دانش خود را در زمینه معاملات بسنجد و مزیت آن هم این است که فرد متحمل هیچ سود یا ضرری نخواهد شد و پس از گذراندن دوره آزمایشی در این حساب می تواند با دانش و آشنایی بهتری وارد دنیای واقعی معاملات بشود.
حساب میکرو فارکس چیست؟
حساب میکرو فارکس از دیگر حساب های مناسب برای افراد مبتدی و تازه کار می باشد. به این صورت که افراد می توانند با سپرده های کوچک وارد تجارت شده و در معاملات کوچکتر شرکت کنند البته این گونه حساب ها بنا به دلایلی می تواند بسیار سودمند باشد. حساب های میکرو فارکس بهترین حساب برای سنجیدن استراتژی تریدر در بازار واقعی با حداقل ریسک خواهد بود همچین این نوع حساب ها تریدر را از نظر روحی و روانی برای حضور در انجام معاملات واقعی با مبلغ زیاد آماده می کند. از دیگر مزیتهای حساب میکرو فارکس این است که تریدر می تواند کیفیت اجرای اردر، سپرده ها، سرعت واریز و برداشت در بروکر را بدون ریسک کردن مبلغ زیاد بسنجد.
حساب بدون کمیسیون فارکس چیست؟
معمولاً برای انجام معاملات در بازار فارکس هر کارگزاری حق کمیسیون یا اسپرد مشخصی را از تریدر دریافت می کند. برخی از کارگزاری ها امکان ایجاد حساب بدون کمیسیون را در اختیار مشتریانشان قرار دادهاند که این نوع حساب ها بیشتر مناسب تریدرهایی می باشد که استراتژی آن ها بر پایه تجارت در چهارچوب یک روز تعیین شده است و سودی که آنها از انجام معاملات کسب می کنند از معاملات متعدد کوتاه مدت حاصل می شود و برای انجام این معاملات نیازی به پرداخت کمسیون نمی باشد.
انواع حساب لایت فارکس
بروکر لایت فارکس که از بهتری و معتبرترین کارگزاری ها در زمینه بازار فارکس می باشد حساب های متعددی را برای مشتریانش ایجاد کرده است و هر تریدر با توجه به سطح تجربه خود می تواند هر کدام از این حساب ها را افتتاح و وارد معامله شود. برخی از انواع حساب های لایت فارکس عبارتند از: حساب سنت، حساب کلاسیک و حساب ecn.
انواع حساب هات فارکس
کارگزاری هات فارکس یکی دیگر از قدیمی ترین کارگزاری ها در بازار فارکس می باشد که به عنوان بروکرهایی با داراییهای چندگانه به مشتریان خود در سرتاسر جهان خدمات تجاری خرد و کلان ارائه می دهد. مشتریان هات فارکس می توانند به انواع حساب های تجاری نظیر اسپرد های ثابت و شناور، معامله بدون کمیسیون یا اسپردهای کم به همراه کمیسیون و اهرم انعطاف پذیر دسترسی داشته باشند. برخی از حساب های تجاری هات فارکس عبارتند: از میکرو، پرمیوم، زیرو یا حساب صفر
انواع انواع دارایی های معاملاتی حساب در بروکر روبو فارکس
روبو فارکس دیگر کارگزاری دنیای فارکس باشد که همانند انواع حساب فارکس تایم چندین حساب تجاری در پلتفرم مختلف به مشتریانش ارائه کرده است. این حساب ها عبارتند از حساب استاندارد، حساب پرایم، حساب سنت و حساب ecn
تفاوت انواع حساب های فارکس با هم
برای شروع معامله در بازار فارکس حساب های متعددی توسط بروکر های مختلف ایجاد شده است و هر تریدر بعد از افتتاح حساب می تواند اقدام به معامله کند. ویژگی های حساب های فارکس در کارگزاری ها تعیین شده و هر حساب ویژگی و شرایط خودش را دارد که متفاوت از حساب دیگر می باشد و تریدر متناسب با دانش خود حساب مورد نظر را انتخاب می کند.
تفاوت حساب استاندارد و ecn
در هر دو حساب استاندارد و ecn تریدر با واریز مبلغ تعیین شده وارد بازار معاملاتی در فارکس می شود. تفاوتی که بین این دو حساب وجود دارد این است که در بازار استاندارد تریدر بدون اطلاع از قیمت های خرید و فروش به انجام معامله می پردازد که این می تواند تا حدودی در سود و زیاد نهایی تاثیر گذار باشد. اما در حساب ecn تریدر با آگاهی و مشاهده قیمت های متعدد خرید و فروش می تواند به انجام معامله بپردازد. بنابراین تریدر این امکان را در اختیار دارد که در بهترین شرایط خرید مورد معامله را خریداری کرده و در بهترین حالت فروش آن را بفروشد بنابراین چنین معامله ای تاثیر زیادی در میزان سود یا ضرر نهایی خواهد داشت.
بهترین حساب فارکس
همان طور که در این مطلب گفته شد حساب های متعددی در بروکر ها و کارگزاری های فارکس تعیین و تعریف شده اند و هرکس با توجه به سطح دانش و تجربه خود در معاملات فارکس می تواند حساب مورد نظرش را انتخاب کند. بنابراین بهترین حساب فارکس با توجه به سطح حرفه ای تریدر متفاوت است چرا که برای یک تریدر تازه کار بهترین حساب، حساب آزمایشی یا حساب میکرو فارکس می باشد به این دلیل که می تواند با مبلغ کم دانش خود را در انجام معاملات افزایش دهد و برای تریدرهای حرفه ای و با تجربه بهترین حساب ها حساب های استاندارد و حساب ecn خواهد بود به این خاطرکه این امکان را در اختیار تریدر قرار می دهد که بتوانند از انجام معاملات سودهای کلانی کسب کنند.
صورت های مالی اساسی در حسابداری + نحوه تهیه آنها
صورتهای مالی یکی از معروفترین اصطلاحات حسابداری است که مجموعه گزارشهایی درباره نتایج مالی، وضعیت مالی و جریانهای نقدی یک کسبوکار است. با تنها یک صورت مالی نمیتوانید به نمای کلی از کسبوکارتان دست یابید. بلکه باید دادههای صورتهای مالی مختلف را با یکدیگر ادغام کنید تا درک عمیقی از سلامت مالی کسبوکار خود به دست آورید. در این مقاله انواع صورتهای مالی را معرفی میکنیم که برای تعریف وضعیت مالی کسب و کار شما مورد نیاز است.
تعریف صورتهای مالی
صورتهای مالی در سادهترین مفهوم، سندی است که به نشان دادن وضعیت مالی شرکت شما کمک میکند. تهیه این سند معمولا با استفاده از یک نرم افزار مالی – حسابداری انجام می گردد.
مزایای صورتهای مالی
صورتهای مالی به دلایل زیر مفید است:
- برای تعیین توانایی یک کسبوکار به منظور تولید درآمد
- برای تعیین اینکه آیا یک کسبوکار توانایی بازپرداخت بدهیهای خود را دارد یا خیر.
- برای ردیابی نتایج مالی و شناسایی هرگونه مشکل سودآوری احتمالی.
- برای استخراج نسبتهای مالی از صورتهای که میتواند وضعیت کسبوکار را نشان دهد.
- برای بررسی جزئیات برخی از معاملات تجاری
- برای استفاده به عنوان مبنایی برای گزارش سالانه، که در اختیار سرمایه گذاران شرکت و جامعه سرمایهگذاری قرار داده میشود.
معایب صورتهای مالی
یکی از نگرانیهای احتمالی صورتهای مالی این است که ممکن است دستکاری شوند و سرمایهگذاران را به این باور برسانند که کسبوکار صادرکننده این صورت مالی نتایج مالی خوبی دارد.
انواع صورتهای مالی
شش صورت مالی وجود دارد که هر کسب و کاری به آنها نیاز دارد. این صورتها عبارتاند از: صورت درآمد، جریان وجوه نقدی، ترازنامه، صورت سود و زیان جامع، یادداشتهای پیوست صورتهای مالی و صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام.
صورت سود و زیان
صورت جریان نقدی
ترازنامه
سود و زیان جامع
یادداشت های پیوست
تغییر حقوق صاحبان سهام
1- صورت درآمد (سود و زیان)
صورت درآمد گاهی صورت سود و زیان نیز نامیده میشود. این صورت درآمد کسبوکار شما را در یک دوره معین نشان میدهد. صورت سود و زیان درآمدها، زیانها و هزینهها را در نظر میگیرد، بنابراین میتواند نشان دهد که آیا شرکت شما به سود رسیده است یا خیر.
درآمدها شامل درآمدهای عملیاتی و غیر عملیاتی است:
درآمدهای عملیاتی: به درآمدهایی گفته میشود که در نتیجه فعالیتهای شرکت کسب میشوند.
درآمدهای غیر عملیاتی: این درآمدها در نتیجه فعالیت شرکت کسب نمیشوند مانند ملکی که برای کسبوکار خریداری شده است و پس از فروش، درآمد حاصل از آن درآمد غیر عملیاتی محسوب میگردد.
هزینهها به سه نوع، هزینههای عملیاتی، غیر عملیاتی و بهای تمام شده کالا برای شرکتهای تولیدی دستهبندی میشوند.
هزینههای بهای تمام شده: خرید مواد اولیه، هزینه تولید، هزینه سربار
هزینه عملیاتی: هزینه فروش، هزینه بازاریابی، هزینههای اداری و مالی
هزینههای غیر عملیاتی: به هزینههایی گفته میشود که در غالب بهای تمام شده کالا یا خدمات و هزینههای عملیاتی نباشند. این نوع از هزینهها به فعالیتهای شرکت مربوط نمیشود و دائمی نیستند.
روش تهیه صورت درآمد
در این صورت مالی باید درآمدها و هزینههای یک دوره مالی مشخص شود در آن ابتدا درآمدها ثبت و هزینه در ادامه از آن کسر میشود و در پایان سود و یا زیان سازمان مشخص میشود.
2- صورت جریان نقدی
صورت جریان نقدی نحوه ورود و خروج پول به کسبوکار شما را نشان میدهد، بنابراین میتوانید آنچه را که به عنوان سرمایه در گردش در یک زمان خاص در دسترس دارید، مشاهده کنید. صورت جریان نقدی برای اینکه به شما نشان دهد در صورت نیاز با چه سرعتی میتوانید پول نقد دریافت کنید ضروری است، زیرا مواردی مانند مواد خام یا خریدهایی که به صورت اعتباری انجام شده – اما هنوز پرداخت نشدهاند را در نظر نمیگیرد.
روش تهیه صورت جریان نقدی
برای تهیه صورت گردش وجوه نقد لازم است در راستای سرمایه گذاری و فعالیتهای عملیاتی، تفاضل پول صرف شده از پول دریافتی را محاسبه کنید.
3- ترازنامه
ترازنامه داراییها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام شرکت را در یک مقطع زمانی نمایش میدهد. داراییها باید برابر بدهیها به اضافه حقوق صاحبان سهام باشند. بخش دارایی با وجه نقد و معادل آن شروع میشود که باید با برابر با مانده موجود در پایان صورت جریان نقدی باشد. ترازنامه تغییرات هر حساب اصلی را از دوره ای به دوره دیگر نشان میدهد. نگاهی به ترازنامه میتواند به شما کمک کند بفهمید که آیا میتوانید تعهدات مالی خود را انجام دهید یا خیر.
داراییها خود به دو نوع جاری و بلندمدت تقسیم میشوند که با توجه به قدرت نقدشوندگی تفکیک میشوند.
داراییهای جاری:
- حسابهای دریافتی
- اوراق بهادار
- وجوه نقد و سپرده های بانکی
داراییهای بلند مدت (ثابت):
- ماشین آلات
- تولید
- و سایر داراییهایی که سرعت نقدشوندگی ندارند
بدهی:
بدهیها نیز همچون داراییها به بدهیهای جاری و بلندمدت دستهبندی میشوند که در واقع همان تعهدات شرکت به بستانکاران است.
بدهی بلند مدت:
بدهیهای جاری:
- حسابهای پرداختی
- مالیات بر درآمد
- دستمزد قابل پرداخت
- سود سهام قابل پرداخت
روش تهیه ترازنامه
داراییها = بدهیها + سرمایه (حقوق صاحبان سهام)
4- صورت سود و زیان جامع
صورت سود و زیان جامع ترکیبی از صورت سود و زیان، جریان وجوه نقد و ترازنامه است، به عبارت دیگر برای تهیه صورت سود و زیان جامع نیازی به تهیه اطلاعات جدید نیست و میتوان از اطلاعات سایر صورتهای مالی استفاده کرد. سود و زیان جامع شامل تغییرات در داراییهای یک واحد تجاری در نتیجه انجام تمامی معاملات است. در این صورت تمامی درآمدها و هزینههایی که در مدت زمان یک دوره مالی شناسایی شده همچون هزینه یا درآمد تحقق یافته و نیافته به تفکیک گزارش میشود.
روش تهیه صورت سود و زیان جامع
بهترین روش برای ارائه صورت سود و زیان جامع عملکردی بر مبنای استاندارد حسابداری شماره 6 است. به همین دلیل سود و زیان هر دوره به عنوان اولین مورد ثبت میشود. بعد از ارزیابی سود یا زیان دوره، درآمد و هزینههای تحقق نیافته حاصل از تغییر ارزش داراییها و یا بدهیهای واحد تجاری مذکور، که به حقوق صاحبان سرمایه منظور میشود مورد بررسی قرار میگیرد.
5- صورت یادداشتهای پیوست صورتهای مالی
این صورت یکی از الزامات IFRS (استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی) است و زمینه بیشتری را در مورد اطلاعات موجود در سایر اسناد صورتهای مالی شما ارائه میدهد. به عنوان مثال، داراییهای شما ممکن است در ترازنامه ذکر شده باشد، اما یادداشتهای پیوست سند صورتهای مالی شما جایی است که دقیقاً توضیح میدهید که آن داراییها چیست. اطلاعات این سند برای اطمینان از مطابقت شما با استانداردها و مقررات مورد نیاز است.
6- صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام
این سند تغییرات ایجاد شده در سرمایه سهام، سود انباشته و دارایی انباشته کسبوکار شما را نشان میدهد. صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام به یک معاملهگر انحصاری، تغییرات در حقوق صاحبان سهام را نشان میدهد. برای مشارکت، تغییرات بین حقوق صاحبان سهام هر دو شریک را نشان میدهد. در مورد یک شرکت، صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام نشان میدهد که چگونه سهم حقوق صاحبان سهام در بین همه سهامداران تغییر کرده است.
صورتهای مالی اصلی
صورت مالی اصلی عبارتاند از:
- صورت سود و زیان
- ترازنامه
- صورت جریان وجوه نقد
- صورت سود و زیان جامع
محدودیتهای صورت های مالی
اگرچه صورتهای مالی اطلاعات زیادی را در مورد یک شرکت ارائه می دهند، اما محدودیت هایی دارند. از این صورتها برداشتهای متعددی میشود و در نتیجه، سرمایه گذاران اغلب نتایج بسیار متفاوتی در مورد عملکرد مالی یک شرکت میگیرند.
به عنوان مثال، برخی از سرمایهگذاران ممکن است خواهان خرید مجدد سهام باشند، در حالی که سایر سرمایهگذاران ممکن است ترجیح دهند این پول را در داراییهای بلندمدت سرمایهگذاری کنند. میزان بدهی یک شرکت ممکن است در نزد سرمایهگذار مشکلی نباشد در حالی که دیگری ممکن است در مورد میزان بدهی شرکت نگرانی داشته باشد. هنگام تجزیهوتحلیل صورتهای مالی، مهم است که چندین دوره را با هم مقایسه کنید تا مشخص شود آیا روندی وجود دارد یا خیر و همچنین نتایج شرکت را با همتایان خود در همان صنعت مقایسه کنید.
سوالات متداول:
صورتهای مالی حسابداری چیست؟
صورتهای مالی در سادهترین مفهوم، سندی است که به نشان دادن وضعیت مالی شرکت شما کمک میکند. تهیه این سند معمولا با استفاده از یک نرم افزار حسابداری انجام میگردد.
صورت های مالی اساسی در حسابداری چیست؟
صورت سود و زیان، ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد، صورت سود و زیان جامع
مزایای تهیه صورتهای مالی چیست؟
تعیین توانایی یک کسبوکار به منظور تولید درآمد، تعیین توانایی کسبوکار برای بازپرداخت بدهیها، ردیابی نتایج مالی و شناسایی هرگونه مشکل سودآوری احتمالی، استخراج نسبتهای مالی، بررسی جزئیات برخی از معاملات تجاری، استفاده به عنوان مبنایی برای گزارش سالانه
کاربرد و انواع دارایی مصنوعی (synthetic asset) چیست و چه کاربردی دارد؟
اصطلاح دارایی مصنوعی (synthetic asset) به ترکیبی از داراییها اشاره میکند که ارزشی مشابه به داراییهای دیگر دارند. به طور سنتی، دارایی های مصنوعی ، اوراق مشتقه مختلفی مانند معاملات آپشن بیت کوین یا قراردادهای آتی را ترکیب میکنند تا یک دارایی اساسی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، شاخصها، ارزها یا نرخ بهره را شبیهسازی کنند.
به عنوان مثال، یک شرکت سرمایهگذاری ممکن است به جای خرید سهام، در همان سهام پوزیشن خرید (Call) را باز کند یا در پوزیشن فروش (Put)، آن را بفروشد (یعنی به جای خرید و فروش یک سهام خاص، آن را ترید میکند). در اینجا استفاده از دارایی های مصنوعی به این شرکت اجازه میدهد تا از داراییهای مالی متعدد، به جای یک دارایی سرمایهگذاری واحد استفاده کند.
ارزش کلیه قراردادهای اوراق مشتقه، بیش از ۱.۲ کوادریلیون دلار است: عددی که بسیار بیشتر از املاک جهانی (۲۱۷ تریلیون دلار)، بدهی جهانی (۲۱۵ تریلیون دلار)، بازارهای سهام جهانی (۷۳ تریلیون دلار) و موجودی طلای جهان است.
از یک طرف میتوان از اوراق مشتقه برای کمک به ریسک قیمت انواع داراییها مانند کالاها به بدهی استفاده کرد. همچنین اوراق مشتقه باعث تقویت و تشدید ناکارآمدی بازار میشوند و تریدرها را به یک بازی با مبلغ صفر و بدون ایجاد ارزش واقعی در بازار تشویق می کنند.
استفاده از محصولات اوراق مشتقه، به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که بدون تسویه حساب فیزیکی، ترید آربیتراژ، ریسک انتقال و پوشش ریسک، از نوسانات قیمت سود کسب کنند.
دارایی مصنوعی کریپتویی چیست؟
هدف دارایی مصنوعی مبتنی بر ارز دیجیتال این است که بدون نیاز به نگهداری دارایی اساسی، کاربران را در برابر انواع داراییها قرار دهد. این دارایی میتواند از ارزهای فیات مانند دلار آمریکا یا ین ژاپن تا کالاهایی مانند طلا و نقره و همچنین شاخصهای سرمایهگذاری یا سایر داراییهای دیجیتال باشد.
سرمایهگذاران میتوانند با استفاده از دارایی مصنوعی منحصر به فرد و بدون ترک اکوسیستم ارز دیجیتال، توکنهایی را نگهداری کنند که ارزش برخی از داراییها را شبیهسازی میکنند.
دارایی مصنوعی کریپتویی تمام مزایای غیرمتمرکز بودن را به نیز کاربران ارائه میدهد؛ زیرا آنها با استفاده از قرارداد هوشمند و سایر ابزارهای امن برای همه کاربران، در سراسر مرزها باز هستند و دادهها در دفتر کل توزیع شده (DLT) ذخیره میشوند.
انواع داراییهای مصنوعی کریپتویی
Abra یک پلتفرم سرمایهگذاری غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه میدهد تا از ارز دیجیتال خود به عنوان وثیقه برای ایجاد دارایی مصنوعی استفاده کنند. مدل دارایی مصنوعی Abra از قراردادهای هوشمند بیتکوین و لایتکوین استفاده میکند.
در عمل، اگر یک سرمایهگذار بخواهد از طریق Abra سهام گوگل را به ارزش ۱۰۰۰ دلار بخرد، این شرکت ۱۰۰۰ دلار از بیتکوین کاربر را در برابر قیمت سهام گوگل پشتیبانی میکند. اگر ارزش سهام گوگل، بالا یا پایین برود، مقدار معادل بیتکوین به قرارداد کاربر اضافه یا از آن کم میشود.
در مثال بالا، سرمایهگذار میتوانست در حالی که پوزیشن خرید در گوگل دارد، پوزیشن فروش نیز در بیتکوین باز کند؛ در همین حال، Abra در حالی که گوگل را فروش استقراضی میکرد، پوزیشن خرید نیز در بیتکوین باز میکرد.
پلتفرم سینتتیکس (Synthetix) برای ترید دارایی مصنوعی
سینتتیکس (Synthetix) یک پلتفرم مبتنی بر اتریوم است که به سرمایهگذاران امکان میدهد تا ارز دیجیتال مصنوعی را روی پلتفرم همتا به همتای آن ترید کنند. این قضیه کاربران را قادر میسازد تا به محصولات مصنوعی دسترسی پیدا کرده و به طور همزمان در برابر داراییهای غیر ارز دیجیتالی مانند طلا، دلار و سهام قرار بگیرند. در حال حاضر ۶۹ میلیون دلار در قراردادهای اوراق مشتقه مصنوعی جریان دارد.
سینتتیکس در حال حاضر دارای برنامههای غیرمتمرکز است:
- صرافی مصنوعی Mintr: که به کاربران امکان میدهد تا توکنهای بومی SNX پلتفرم را به اشتراک بگذارند و بتوانند از کارمزدهای آنها درآمد کسب کنند.
تیم سینتتیکس یک پلتفرم صدور با معماری چند لایه، یک صرافی ،و بازاری برای داراییهای مصنوعی با پشتوانه ارز دیجیتال ایجاد کرده است.
سینتتیکس به کاربران اجازه میدهد تا داراییهای مصنوعی متنوعی از جمله ارز فیات، اوراق مشتقه، ارزهای دیجیتال و طبقات مختلف دارایی را صادر کنند. نمونههای آن بیتکوین، یورو، دلار، سهام تسلا، طلا و غیره است. کاربر به منظور ایجاد دارایی مصنوعی، وثیقه را به شکل توکنهای SNX قرار میدهد. سپس کاربر قادر خواهد بود یك دارایی مصنوعی را با دیگری مبادله کند و وثیقه را از طریق یك اوراكل بدون واسطه قیمتگذاری کند. - (Universal Market Access (UMA: این یک پلتفرم غیرمتمرکز برای قراردادهای مالی است که از یک مکانیزم اوراکل صادقانه و قراردادهای هوشمند برای توانمندسازی کاربران برای ایجاد محصولات مالی خود استفاده میکند. در اصل کاربران UMA میتوانند با استفاده از پروتکلهایی مانند ERC20، محصولات مالی بسازند تا اوراق مشتقه توکنیزهای را ایجاد کنند و در معرض داراییهای اساسی در دنیای واقعی که مانند ETF سنتی عمل میکنند، قرار بگیرند.
چرا دارایی های مصنوعی کریپتویی اهمیت دارند؟
مدلهای ارز مصنوعی با وثیقه ارز دیجیتال که با قراردادهای هوشمند کار میکنند، پیامدهای عظیمی در صنعت مالی سنتی دارند. این مدلها، به دارندگان ارز دیجیتال، برای ترید داراییهای سنتی و همچنین اوراق مشتقه آنها لوریج پیشنهاد میکنند.
عدم تمرکز به یک جامعه جهانی سرمایهگذاران امکان دسترسی آزاد میدهد. قبل از این که محصولاتی مانند Abra، سینتتیکس و UMA در دسترس قرار بگیرند، تنها تعداد معدودی از سرمایهگذاران سازمانی میتوانستند به بازار جهانی اوراق مشتقه دسترسی پیدا کنند؛ اکنون هر کسی که گوشی هوشمند و درکی از دارایی مصنوعی دارد، میتواند به این وسایل قدرتمند سرمایهگذاری دسترسی پیدا کند.
با پلتفرمهای دارایی مصنوعی ارز دیجیتال، که درهای اوراق مشتقه را روی هزاران سرمایهگذار جدید باز میکند، تنها زمان خواهد گفت که سیل احتمالی قراردادهای اوراق مشتقه جدید با وثیقه ارز دیجیتال، چه تاثیری در منظر سنتی مالی خواهد داشت.
ارزش گذاری دارایی های نامشهود
ارزش گذاری دارایی های نامشهود به دارایی هایی که ماهیت فیزیکی نداشته و منجر به ایجاد سود و ارزش در کسب و کار میگردند گفته می شود، این دارایی های غیر جاری از حقوق قراردادی و سایر حقوق قانونی منشأ میگیرد.
دارایی نامشهود (Intangible Asset) آن را با IA نشان میدهند، در واقع به دارایی گفته می شود که ذات و طبیعت آن فیزیکی نباشد. دارایی های نامشهود یا بصورت مالکیت فکری و معنوی یا در کسب کار منجر به ارزش آفرینی میشوند.
دارایی های نامشهود دارای انواع مختلفی می باشند. ارزش آن ها مانند دارایی های مشهود آشکار نیست این دارایی ها منجر به ایجاد ارزش در یک سازمان و شرکت میگردند.
- عدم حضور فیزیکی
- ایجاد ارزش کسب و کار
- غیر قابل تبدیل به اجزای کوچکتر برای فروش
- قابلیت تشخیص دارایی های نامشهود از هم
ارزیابی دارایی های نامشهودی
به منظور ارزیابی دارایی های نامشهود باید موارد زیر به طور کامل شرح داده شود:
- اسرار تجاری: عبارت است از هزینه و زمان صرف شده توسط کسب و کار و استفاده از فرآیندهای نوآورانه در زنجیره ی کسب و کار که باید بصورت محرمانه باقی بمانند.
- اختراع: شامل اختراع ثبت شده در مراجع قانونی و ارائه مستندات مورد نیاز برای ثبت اختراع.
- حق انتشار: مالکیت محتوای مورد نظر و در اختیار داشتن حق انتشار در مراجع مورد نظر.
- علائم تجاری: استفاده از علائم تجاری در کسب و کار
استفاده از دارایی های نا مشهود
دارایی های نا مشهود در آینده برای چه منظوری مورد استفاده قرار خواهد گرفت؟ ارزشگذاری دارایی های نا مشهود برای عاملی (مانند امور ورشکستگی) حائز اهمیت میباشد.
مبلغ مورد قبول بازار بعنوان استاندارد ارزش گذاری دارایی های نامشهود که به منظور خریداری آن دارایی نامشهود پرداخت می شود بعنوان یکی بهترین روشهای ارزشگذاری دارایی های نا مشهود میباشد.
روشهای ارزشگذاری دارایی های نا مشهود
روش های مختلفی به منظور ارزشگذاری دارایی های نامشهود وجود دارد که به دسته های زیر تقسیم میگردد:
- ارزش گذاری دارایی نامشهود بر مبنای تاریخچه ارزش مالی: در این روش برای ارزیابی دارایی های نامشهود دو روش مستقیم و غیر مستقیم وجود دارد در روش محاسبه ارزش دارایی نامشهود در روش مستقیم، ارزش دارایی در طول دوره حیات آن بر سالهای عمر آن تقسیم میگردد، در روش غیر مستقیم ارزش دارایی برای شش ماه در نظر گرفته میشود.
- بر مبنای ارزش مالی جایگزین: در این روش ارزش دارایی، از طریق برآورد هزینه های ضروری برای جایگزینی محاسبه میشود. در این روش میزان هزینه های مورد نیاز برای تولید و توسعه دارایی نامشهود محاسبه میگردد.
- ارزش مورد قبول بازار: این روش با استفاده از بازار فعالی که از دارایی های نامشهود در اختیار باشد بسیار مناسب خواهد بود، در این روش ارزش دارایی های نامشهود در بازار مشخص میگردد، در این روش ارزش واقعی معاملات، از طریق استخراج اطلاعات فروش، مجوزها و دارایی های نامشهود مشابه مشخص میگردد. روش بازار، روشی عملی و منطقی است که برای ارزیابی دارایی های نامشهود استفاده می باشد، در این روش، در هر زمان امکان بررسی ارزیابی و رسیدن به برآورد صحیح وجود دارد.
- روش محاسبه درآمد: روش محاسبه درآمد، یکی از بهترین و قابل اعتمادترین روش برای برآورد ارزش دارایی های نامشهود می باشد. یکی از خطاهای رایج در این روش عدم تمایز در ارزیابی ارزش کسب و کار (بعنوان دارایی نامشهود سازمان) و برآورد ارزش دارایی (فکری و دانشی) است. بسیار حیاتی است که میان درآمد حاصل از دارایی نامشهود و درآمد حاصل از کسب کار تمایزی قائل شویم.
طبقه بندی دارایی های نامشهود
- مالکیت صنعتی: اختراع، طرح صنعتی، نام، علامت تجاری، سایر مصادیق قانونی
- مالکیت ادبی و هنری: حق مولف، آثار ادبی و هنری از قبیل نمایشنامه، کتاب، موسیقی و فیلم، حقوق مکتسبه، نرم افزارهای رایانه ای، سایر مصادیق قانونی.
- حقوق ناشی از قراردادهایی با موضوع دارایی نامشهود: از قبیل موافقتنامه های عدم رقابت و حقوق منابع طبیعی و ارقام گیاهی
- دانش فنی و تخصصی: فناوری با پتنت ثبت شده، فناوری های بدون پتنت، پایگاه های داده، فرمول ها، نمام های دامنه اینترنتی
- سایر مصادیق: نظیر استارت آپ ها، شرکتهای دانش بنیان که بخش قابل توجهی از دارایی های آن ها نامشهود هستند، سرمایه های انسانی، فکری، ارتباطی، سازمانی، مشتریان، اطلاعات و تجربیات فنی، تجاری، اقتصادی، مجوزها، پروانه های قانونی، حق امتیاز، لایسنس، فرانشیز که با توجه به استانداردهای ارزشگذاری و حسابداری قابل تشخیص است.
انواع دارایی های نامشهود از نظر استهلاک پذیر بودن
دارایی های نامشهود از نظر استهلاک پذیر بودن به دسته های زیر تقسیم می گردد:
- دارایی های نامشهود با عمر مفید معین.
- مدت استفاده از این دارایی ها محدود است.
- ارزش مالی آن ها محدود میباشد.
- استهلاک آن ها شبیه استهلاک دارایی های ثابت مشهود است مانند حق اختراع، حق انتشار.
- دارایی های نامشهود با عمر مفید نامعین.
- دارای محدودیت عمر نمی باشند.
- این دارایی ها قابل جداسازی از شرکت یا سازمان نمی باشند (شهرت، برند، سرقفلی).
روش محبوبیت و شناخته شدن
روش برآورد ارزش دارایی های نامشهود با توجه به محبوبیت و شناخته شدن آن یکی دیگر از روشهای برآورد ارزش دارایی های نا مشهود است.
در این روش با توجه به ارزش و محبوبیت دارایی نامشهود و درآمد مالی شرکت حاصل از محبوبیت شرکت، ارزش دارایی نامشهود محاسبه میگردد، این روش برای برآورد خسارت در پرونده های حقوقی و قانونی مورد استفاده قرار میگیرد. این روش معیاری برای برآورد ارزش دارایی های نامشهود از طریق مبالغ صرف نشده ارائه مینماید. در این روش نرخ ارزش افزوده ناشی از علامت تجاری و برند با توجه به معاملات صورت گرفته در بازار بدست آورده میشود.
انواع طبقه بندی دارایی های نامشهود از نظر قانونی و غیر قانونی
دارایی های نامشهود به دو دسته دارایی های نامشهود قانونی و دارایی های نامشهود غیر قانونی تقسیم میشوند.
دارایی های نامشهود تحت نظر قانون
- علائم تجاری : شرکت ها به منظور جذب مشتریان از آن ها به منظور معرفی خود به مشتریان از علائم تجاری و لوگوها استفاده مینمایند.
- برندها: برند در واقع از لحاظ فیزیکی قابل مشاهده نیستند و در واقع یک برند با مشتریان ارتباط احساسی و شخصیتی و فرهنگی با مشتریان برقرار نموده و باعث ادامه دار شدن روابط مشتریان و شرکت ها میگردد.
- اختراع: نام مخترع، حق خرید و فروش اختراع ثبت شده، تاریخ انقضای آن و حق بهره برداری از اختراع مورد توجه است.
- انتشار: ایجاد و مالکیت حق نویسنده در ثبت نام وی در اثر خلق شده و حق نویسنده در انتشار و تکثیر اثر.
- اسرار تجاری: اسرار تجاری عبارت است از صرف و وقت و زمان صرف شده به منظور توسعه ارزش کسب و کار و ایجاد فرآیندهای تولید توسعه و نوآوری در زنجیره ی کسب کار که همواره باید به صورت محرمانه باقی بمانند هر چقدر نگه داری این اسرار تجاری سخت تر باشد آن اسرار تجاری از اهمیت بیشتری برخوردار است.
دسته بندی دارایی های نامشهود از نظر نحوه ایجاد
- بازاریابی: این دسته شامل ( نام شرکت، لوگوی شرکت، کلیه محصولات و ابزار مورد استفاده در بازاریابی، برندها، علایم تجاری ثبت شده و طراحی و بسته بندی و حق انتشار میباشند.
- دسته فناوری اطلاعات: این دسته شامل (سیستم های مدیریت اطلاعات سازمان های بزرگ، اپلیکیشن های طراحی، بازاریابی دیجیتال، داده ها، مجوزها، بانک های اطلاعاتی، اسامی دامنه ها، ابزارهای توسعه نرم افزار میباشند.
- دسته فنی و فناوری: ثبت اختراع های کلیدی، اسرار تجاری، فرمول ها، فناوری های بسته بندی، اشکال و اندازه ها، فناوری پردازش، نتایج آزمایش های خاص، مشخصات محصولات، پلتفرم های اجرایی.انواع دارایی های معاملاتی
فرآیندهای ارزش آفرین دارایی های نامشهود
دارایی های نامشهود مالکیت فکری و معنوی در یک سازمان با استفاده از فرآیندهای مدیریت دانش در آن سازمان ارزش آفرینی میکنند. ارزش آفرینی آنها به سه دسته تقسیم میگردد:
- داراییهای بیرونی: داراییهای
- بیرونی شامل (نام و علائم تجاری، مجوزهای قانونی، قراردادها، روابط مشتریان و تولیدکنندگان) می باشند.
- دارایی های درونی: دارایی های درونی شامل (فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، کیفیت کالا و خدمات، هوشمند سازی سازمان) می باشند.
- دارایی های انسانی: دارایی های انسانی شامل(مهارت ها، تحصیلات، نوآوری ها و…… ) می باشد.
ارزش دارایی های نامشهود در کسب و کار
دارایی های نامشهود با استفاده از موارد زیر میتوانند باعث ارزش در کسب و کار گردند که شامل موارد زیر است:
- یادگیری
- استفاده از ظرفیت ها
- ارتباط بین فعالیت ها
- ایجاد ارتباط بین واحدهای کسب و کار
- درجه یکپارچه سازی عمودی
- موقعیت جغرافیایی
- قوانین و مقررات
- زمان ورود به بازار
ویژگی های دارایی های نامشهود
دارایی نامشهود باید دارای ویژگی های باشد که آن را از دارایی های دیگر متمایز نماید که این ویژگی ها شامل موارد زیر است:
- عدم دسترسی: دسترسی دشوار به دارایی های نا مشهود
- شایستگی: دارایی های نا مشهود باید منجر به ارزش آفرینی در کسب و کار گردند.
- غیر قابل تقلید: دارایی های نا مشهود نباید براحتی قابل الگو برداری باشند.
- غیر قابل جایگزینی: این دارایی ها باید به راحتی قابل جایگزین کردن نباشند.
- غیر انتقال: این داراییها نباید براحتی قابل انتقال و خرید و فروش باشند
- پایداری و دوام: تداوم موقعیت رقابتی سازمان به پایداری و دوام دارایی های نامشهود بستگی دارد.
دارایی های نا مشهود دارای هرمی است که بر اساس آن ارزش گذاری شده است. این هرم شامل موارد زیر است:
- اصول اولیه: اصول اولیه هرم ارزشگذاری دارایی نامشهود شامل (هدف ارزیابی دارایی های نا مشهود، شرح ارزیابی دارایی های نا مشهود، مبانی ارزیابی و استاندارد ارزیابی دارایی های نا مشهود است)
- کاربرد دارایی های نا مشهود: حقوقی، کسب و کار، مالی
- متدلوژی: شامل(ارزش، روش های درامدی، گردش مالی و درآمد)
دارایی های نامشهود در شرکت های نوپا
روشهای مختلفی به منظور برآورد ارزش یک کسب و کار در حوزه شرکت های نوپا وجود دارد که به شرح زیر است:
این روش در سال ۱۹۹۰ توسط دیوبرکوس مطرح شد، در این روش با توجه به ۵ عامل موثر (کیفیت تیم مدیریتی، ایده، محصول اولیه، کیفیت هیأت مدیریت، فروش محصول ارزیابی شده، ریسک بازار، ریسک تولید) ارزش شرکت محاسبه می گردد، بر اساس هر یک از این عوامل فوق عددی به آن ها نسبت داده می شود در نهایت ارزش نهایی کسب و کار محاسبه می شود.
روش جمع عوامل ریسک
در این روش موارد زیر در نظر گرفته میشود:
- مدیریت
- ریسک رقابتی
- مرحله کسب و کار
- ریسک فناوری
- حقوقی
- ریسک شهرت
- تأمین سرمایه
- ریسک خروج بنیانگذاران
روش فرست شیکاگو:
از این روش برای ارزشگذاری شرکت های نوپا استفاده می شود، در این روش عواملی که منجر به ایجاد ارزش انواع دارایی های معاملاتی کسب و کار و رونق اقتصادی شرکت یا سازمان، بصورت غیر فیزیکی هستند مورد بررسی قرار میگیرد و عددی برای هرکدام از این عوامل بدست آورده میشود.
سپس در این روش ۳ سناریو (خوش بینانه، واقع بینانه، بدبینانه) نسبتا سازگار و منطبق بر پیش بینی روند بازار تدوین شده و یک مقدار احتمال به هریک اختصاص مییابد تا ارزش کل بصورت وزنی از میان این ۳ سناریو محاسبه شود.
دیدگاه شما